‘MENS, WAAR BEN
JE'Uit drie gesprekken over Theologische
vorming en verdieping Elk jaar is het een ‘komen en gaan’ van cursisten
Theologische vorming en verdieping gemeenteleden en geïnteresseerden, zo ook
in Assen. Na drie jaar TVG verlaten cursisten met een certificaat ook deze
cursusplaats. Zomaar van twee scheidende cursisten: ‘Wat mij als rode draad, door alle vakken heen, bij zal blijven is de oproep tot het nemen van
verantwoordelijkheid vanuit liefde: ‘Mens, waar ben je?’. En: ‘Ik kreeg wat ik
wilde: heel veel informatie, heel boeiend, erg afwisselend maar ook wel
behoorlijk pittig soms. Maar wat ben ik er rijker door geworden!’
Ds.Jan
Hommes, classispredikant Groningen/Drenthe begrijpt deze beide reacties heel
goed: ‘De cursus TVG draagt bij aan bewustworden, aan de vorming van mensen als
gelovig mens binnen onze kerken, voor kennisoverdracht, zodanig dat het gesprek
tussen verschillende mensen beter gevoerd kan worden. Persoonlijk denk ik, dat
dat gesprek nog al eens ontbreekt, terwijl de verschillen erg groot zijn,
overal; dat hoort ook bij onze post-moderne
samenleving denk ik. Ik
denk dat de TVG ook kan bijdragen aan meer openheid voor de samenleving, omdat
basiskennis wellicht ook basisvertrouwen geeft en ruimte om ook de twijfel en
de aarzelingen toe te laten: ruimte om te luisteren en met respect samen te
spreken. Jacobus zegt in zijn brief dat we snel moeten luisteren en langzaam
spreken en dat vraagt veel van ons mensen. Ik
denk ook dat mensen die de TVG hebben gedaan een gemeente ook kunnen helpen
meer en beter met elkaar in gesprek te zijn; ik veronderstel daarmee dat
cursisten ook kerkelijk actief willen en kunnen zijn of in ieder geval
betrokken’.
Ineke Douwes
typeerde haar drie jaren als volgt: ‘Vanaf
de eerste dag was het een feest om op dinsdag naar Assen te gaan: wát een
enthousiaste, gedreven docenten hebben we mogen meemaken, en wát een kennis
bezitten ze! Niet alleen de docenten maar ook de medecursisten lieten ons delen
in hun grote belezenheid, kennis en ervaring. We leerden elkaar steeds beter
kennen: de groep voelde als een warme, veilige plek waar ook persoonlijke
dingen besproken werden met respect voor ieders eigenheid. Daarnaast zorgden
humor en relativeringsvermogen voor een ontspannen sfeer en vele lachsalvo’s. Kritische
vragen kwamen voort uit diepe betrokkenheid en grote interesse. De docenten
gingen die zelden uit de weg en durfden zich open en kwetsbaar op te
stellen. We
hebben veel zielsverwanten leren kennen, mensen die durven twijfelen, zoekers
met dezelfde honger naar kennis vanuit heel diverse achtergronden. Wat een
rijkdom en plezier om daar deel vanuit te mogen maken! Wat
een rijk aanbod was het ook! Maar voor mij zijn Drewermann en het zicht op de
verschillende mogelijkheden van bijbelvertalingen ware eye-openers geweest.
Telkens weer smaakte het naar meer …..
Mini
Niers-Hulshof herkende veel van haar jaargenote: ‘Ik ben opgegroeid in een hervormd gezin. Kerkelijk meelevend maar niet
streng in ‘de leer’. Naarmate ik ouder werd, bewuster en een twijfelaar, werd
ik nieuwsgierig naar meer informatie over verschillende godsdiensten en zo
meer: vandaar TVG. Aangezien ik geen HBO-opleiding heb, kwam het geregeld voor
dat thuis het woordenboek er bij werd gepakt zodat ik een beetje begreep wat ik
las. Ik heb een heel andere kijk op de
Bijbel, het geloof, de ver-schillende godsdiensten gekregen. Twijfel ik nu minder?
NEE, beslist niet, want ik ben er wel achter gekomen dat hoe meer je weet, des
te meer kom je tot het besef dat je HEEL weinig weet. Het smaakt naar meer!’
Ds.Jan
Hommes, die de scheidende cursisten ook toesprak, liet ons horen wie we ook
zijn en wat we ook willen binnen de Protestantse Kerk in Nederland: ‘Een
fundamenteel gesprek over kerk-zijn en geloven is belangrijk en daarin elkaar
respecteren of zelfs helpen om woorden te vinden zeer zeker ook. Dat hebben we
nodig. Er is sprake van
een geweldige diversiteit en dat geeft behoorlijke uitdagingen. Ik zou die
verscheidenheid graag in de volle breedte met elkaar in gesprek zien en dat
blijft lastig. Liberale christenen timmeren aan de weg net als
evangelische gemeenteleden en dat vraagt
nog al wat van een kerkenraad en gemeente om dat goed met elkaar te doen.
Daarom is het voor mij altijd belangrijk te weten dat we elkaar gegeven zijn in
die verscheidenheid en elkaar niet uitzoeken op gelijkgezind zijn. We zijn
allemaal kind van God, we voelen ons allen verbonden met en in Christus en dat
betekent open staan en aandacht hebben voor elkaar. Maatschappelijk zie ik een
grotere betrokkenheid met name op diaconale zaken. Er wordt in de volle breedte
kerkelijk samengewerkt op het terrein van het sociaal domein bijvoorbeeld: met
alle kerkelijke gezindten, maar ook met een organisatie als Humanitas en de
burgerlijke overheid. Dat lijkt me heel goed en wenselijk’.
Ervaringen van een cursist
Drie jaar
geleden ben ik na enig aarzelen gestart met de cursus TVG. Ik aarzelde omdat de
cursus drie jaar duurt. En dat lijkt heel lang. Op het moment dat ik dit
schrijf begin ik aan het laatste deel van het derde jaar en ik kan u zeggen de
tijd is omgevlogen. Ik denk dat dat komt om verschillende redenen.
Allereerst komt het denk ik door de vakken, je beluistert kerkmuziek en bekijkt kunst
in de kerk. Maar ook krijg je
een vak als Dogmatiek. En dan blijkt
dat Dogmatiek helemaal niet stoffig of saai te zijn, net zo min als Ethiek. Ook neem je een kijkje bij andere wereldgodsdiensten en volg je een lesblok
over het Jodendom. Spiritualiteit komt aan de orde net als
Filosofie. Je krijgt les over verschillende vormen van pastoraat, verdiept je in het Oude en Nieuwe
Testament. Dit laatste sprak mij erg aan omdat je op een andere manier naar
de teksten leert kijken. Je krijg uitgelegd wat bepaalde woorden in Bijbelse
taal betekenen en je krijgt achtergrondinformatie over de samenstelling van de
Bijbel. Nu begrijp ik hoe het komt dat
de afzonderlijke boeken in deze volgorde zijn gezet. Wat ik zelf heel leuk vind is dat ik nu
anders naar de Bijbel kijk. Door de cursus te volgen begrijp ik de verhalen
beter, zijn ze voor mij logischer.
Ten tweede heb ik een leuke groep mensen leren kennen. Mijn medecursisten. We
zijn samen aan deze ontdekkingsreis begonnen en hebben elkaar in deze jaren
goed leren kennen, zijn naar elkaar toegegroeid. Want vergis u niet, deze
cursus kan veel bij een mens teweeg brengen. Mijn beeld van God en Jezus, de
Bijbel en de kerk zijn flink door elkaar geschud. De vraag: waar geloof ik
eigenlijk in? is verschillende malen door mijn hoofd gegaan. Ik ben dus aan het
denken gezet en neem niet alles klakkeloos aan en dat vind ik waardevol.
De laatste reden dat de cursus omvloog zijn de docenten. Ze zijn erg
enthousiast en doen erg hun best de stof goed over te brengen. Soms ging het
mij te snel. Zij weten zoveel meer dan ik die maar af en toe in de kerk kom en
de Bijbel in de kast heeft staan. Ik vroeg dan om nadere uitleg en kreeg die
altijd. De docenten zeggen ook vaak dat je het moet vragen als je iets niet
snapt, mailen mag ook.
Kortom als je
erover denkt deze cursus te gaan volgen dan zeg ik DOEN, er zal een wereld voor
je open gaan.
Linda Haas, Assen
|