We behandelen hier de ambivalente houding van Nietzsche tegenover godsdienst in het algemeen en het christendom en het instituut kerk in het bijzonder. We doen dit tegen de achtergrond van twee kernthema’s uit zijn werk, de opdracht van elk mens om het beste uit zichzelf te halen (het streven naar de Übermensch) en zijn worsteling met het ressentiment.